نحوه خواندن نماز امام محمد باقر(ع) – کیفیت نماز امام باقر علیه السلام

همه ما شیعیان به ائمه اطهار علیهم السلام علاقه فراوانی داریم و در هنگامه ی مشکلات و گرفتاری ها، به ایشان متوسل می شویم تا مگر، به خاطر ارج و قربی که نزد خدای تعالی دارند، واسطه ی برآورده شدن حاجات و رفع گرفتاری هایمان شوند، که البته، بارها نتیجه ی این تمسک ها و توسل ها را در زندگی مان شاهد بوده ایم. یکی از راههای مؤثر برای این توسل ها، نماز است. نمازی که محبوب پروردگار و معصومین علیهم السلام بوده و هست. از این رو، برخی از ائمه اطهار علیهم السلام، نماز مخصوصی دارند که شیعیان و محبان ایشان، در هنگام توسل، آن را اقامه می نمایند. در ادعیه و کتب معتبر اسلامی، نمازی از امام محمد باقر علیه السلام معرفی شده که برای رفع گرفتاری ها و برآورده شدن حاجات، مؤثر است. در این مقاله، نحوه خواندن نماز امام محمد باقر(ع) را شرح خواهیم داد. با ما همراه باشید.

نحوه خواندن نماز امام محمد باقر علیه السلام

دو رکعت نماز مستحبی مانند نماز صبح به نیت نماز امام محمد باقر علیه السلام و قربه الی الله خوانده می شود با این تفاوت که؛ در هر رکعت بعد از خواندن سوره حمد، صد مرتبه ذکر تسبیحات اربعه، خوانده می شود: «سُبْحانَ اللّهِ وَ الْحَمْدُ لِلّهِ وَ لا اِلهَ اِلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ اَکْبَرُ»؛ منزه است خدا و ستایش مخصوص خداست و معبودى جز الله نیست و خدا بزرگتر است.

البته می توان ذکر را به صورت دو قسمتی نیز خواند به این صورت که؛ صد مرتبه تسبیح و حمد؛ «سُبْحانَ اللّهِ وَ اَلْحَمْدُلِلّهِ» و صد مرتبه شهادت و تکبیر؛ «لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَ اَللّهُ اَکْبَرُ» گفته شود.

پس از پایان نماز نیز این دعا خوانده می شود؛

«اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ یا حَلیمُ ذُو اَناه غَفُورٌ وَدُودٌ، اَنْ تَتَجاوَزَ عَنْ سَیِّئاتى وَ ما عِنْدى بِحُسْنِ ما عِنْدَکَ،

خدایا از تو مى‌خواهم؛ اى بردبارى که (با بندگان) مدارا می کنى و آمرزنده و مهربان هستی، (مى خواهم) که از گناهان و بدی هایى که در نزد من است، به سبب خوبی هایی که در نزد تو است، درگذرى،

وَ اَنْ تُعْطِیَنى مِنْ عَطاَّئِکَ ما یَسَعُنى، وَ تُلْهِمَنى فیما اَعْطَیْتَنِى الْعَمَلَ فیهِ بِطاعَتِکَ وَ طاعَهِ رَسُولِک

و از عطاى خود به قدری که مرا فرا گیرد (یا آن اندازه که در خور طاقت من است) به من عطا کنى، و الهام کنى به من، که آن چه را که به من عطا نموده ای، در راه اطاعت تو و اطاعت رسولت بکار برم.

وَ اَنْ تُعْطِیَنى مِنْ عَفْوِکَ ما اَسْتَوْجِبُ بِهِ کَرامَتَکَ.

و به اندازه ای مرا مورد گذشت خود قرار دهى که بوسیله آن مستوجب کرامت و بزرگواریت گردم.

اَللّهُمَّ اَعْطِنى ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ لاتَفْعَلْ بى ما اَنَا اَهْلُهُ، فَاِنَّما اَنَا بِکَ وَ لَمْ اُصِبْ خَیْراً قَطُّ اِلاّ مِنْکَ

خدایا! عطا کن به من  هر آن چه را که تو شایسته ی آنى و مکن با من آن چه را که من سزاوار آن هستم. زیرا که من تنها به تو توسل جسته و هرگز خیرى به من نرسیده جز از ناحیه ی تو.

یا اَبْصَرَ الاَبْصَرینَ وَ یا اَسْمَعَ السّامِعِینَ وَ یا اَحْکَمَ الْحاکِمینَ، وَ یا جارَ الْمُسْتَجیرینَ وَ یا مُجیبَ دَعْوَهِ الْمُضْطَرّینَ. صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

اى بیناترین بینایان و اى شنواترین شنوایان و اى عادل ترین حاکمان، و اى پناه پناه جویان و اى اجابت کننده ی دعاى درماندگان درود فرست بر محمد و آلش.[۱]

سند نماز امام محمد باقر علیه السلام

این نماز را سید ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان ذکر کرده اند.

پی نوشت

1. قمی، مفاتیح الجنان، ص ۴۳.