پدر و مادرها بازی با کودکان را فراموش نکنند

به گزارش روابط عمومی ستاد اقامه نماز، حجت الاسلام و المسلمین محمدیان، مشاور ستاد اقامه نماز در امور برنامه ریزی و نماز نسل نو، در سلسله یادداشتهای خود با عنوان “خانواده، سرچشمه تربیت دینی”،یکی از علاقمندی های فرزندان در سنین کودکی، بازی کردن عنوان کرد.

متن یادداشت به شرح ذیل است:

باسمه‌تعالی

پدر و مادرها بازی با کودکان را فراموش نکنند.

پیامبر بزرگوار اسلام صلی الله علیه و آله فرموده اند: هر کس که کودکی دارد باید خود نیز با او کودکی کند.

یکی از علاقمندی های فرزندان در سنین کودکی، بازی کردن است. البته بازی کردن با کودکان نه به این معناست که بسته و یا تعدادی اسباب بازی را برای آنها تهیه کنیم و جلو آنها بریزیم و بگوییم بچه ها بازی کنید و خودمان مشغول بازی کردن و سرگرم شدن با گوشی تلفن و یا لپ تاپ خودمان شویم.

نه ! بازی با کودکان یعنی بازی کردن واقعی با آنها ! یعنی مشارکت و یا ایفای نقش نفس به نفس در بازی.

بازی هایی که بتواند که در عین سرگرم کردن، کودک را شاد، پرتحرک، کنجکاو و وادار به عمل و عکس و العمل بگرداند.

در این بازی ها بذر خلاقیت و ابداع، تفکر و پرسشگری و اخلاق مداری و دینداری پاشیده می شود.

مادران باید در آبیاری و مراقبت از این جوانه های جدید دقیق باشند و پدران باید در این تلاش برای آینده سازی فرزندان خود، پشتیبان مادران شوند.

آیا شما تا به حال علاوه بر بازی های سنتی که در خانواده های خود داشته اید، برای فرزندان طراحی بازی کرده اید؟

آیا به کمک بچه ها تا به حال در حین گفت و گوی دورهمی، یا در دل یک بازی، بازی زنده دیگری را انجام داده اید؟

شاید بپرسید چگونه ؟

در خانه های آپارتمانی ما، بچه ها نمی توانند فوتبال بازی کنند! اما دوست من با ده انگشت دست خود و همچنین با ده انگشت دست فرزندش دو تیم ۱۰ نفره را به میدان آورده و با توپ پینگ و پونگ بازی فوتبال کرده اند و کلی گل زده و گل خورده اند و آخر بازی پدر و پسر هر دو عرق ریزان میدان را ترک کرده و با صدای اذان به نماز ایستادند!

دوست دیگرم بازی پیرمرد قد خمیده و عصا بدست را که راه مسجد را گم کرده است با فرزندش انجام داده است !

قد خمیده، صدای لرزان، درخواست کمک برای نشاندن دادن راه مسجد نقش پدر و دست پیرمرد را گرفتن تا مسجد آوردن و مراقب او شدن تا اتمام نماز نقش فرزند. و آخر بازی یک خوراکی پر ملات قدیمی که همیشه پدربزرگ ها و مادربزرگ ها با خود داشتند، تقدیم به آن کودک مهربان به عنوان قدردانی. فکر می کنید آن خوراکی چه بود ؟!
بله: نخودچی و کشمش همراه با مغز گردو.

مهم ترین فرصت ها برای یاد دادن و نفوذ کردن، هنگام بازی و در بازی ها است. بازی نیاز کودکان است. و این نیاز به حدی جدی است که پیامبر خدا، یعقوب علیه السلام را مجاب می کند که یوسف را به برادرانش بسپارد تا او را برای بازی به صحرا ببرند. (ارسله معنا یرتع و یلعب) و همین تذکری باشد برای ما که اگر خود با فرزندانمان هم بازی نشویم، بیگانگان فرزندان ما را به بازی می برند!