ارتباط نماز با ولایت/ اولویت کلام اهل بیت(س) نماز است
به گزارش روابط عمومی مرکز تخصصی نماز، در روز چهارشنبه بیست و یکم خرداد ماه، حجت الاسلام و المسلمین استاد جعفری پور در گفتگویی، به مناسبت ایام پربرکت دهه امامت و ولایت، ارتباط نماز با ولایت را تشریح کرد.
حجت الاسلام و المسلمین جعفری پور از بدو تاسیس مرکز تخصصی نماز یعنی سال ۸۹ دانش پژوه دوره اول این مرکز بودند و هم اکنون به عنوان مدرس در این مرکز مشغول به تدریس می باشند، بیشترین دغدغه وی در حوزه نماز، پاسخ به شبهات و سوالات فراوان در حوزه نماز است که پاسخگو باید به روش ساده، استدالی و روشمند به گونه‌ای پاسخ دهد که مخاطب بپسندد، بپذیرد و قانع شود.
در این گفتگو کوتاه که توسط روابط عمومی مرکز تخصصی نماز انجام شد با وی همراه می‌شویم؛
از کجا بدانیم شیعه امیرمومنان هستیم؟
امام صادق به این سوال پاسخ داد رابطه نماز و ولایت کجاست؟ امام صادق علیه السلام فرمودند اگر می‌خواهید شیعیان ما را امتحان کنید هنگام نماز امتحان‌شان کنید. “اِمتَحِنوا شِیعَتَنا عِندَ مَواقیتِ الصَّلاهِ کیفَ مُحافَظَتُهُم علَیها” اولین نشانه شیعه ما اینست که محافظ نمازش مواظب و مراقب نمازش است تا مبادا قضا شود. مبادا خارج از وقت انجام بشه مبادا واجبات نمازش ترک بشه مبادا مبطلات نماز رو انجام بدهد مبادا گناهی بکند که مانع پذیرش نمازش بشود.
رابطه‌ی ولایت و نماز طبق روایات معصومین علیهم السلام چگونه است؟
وقتی بحث مقایسه بین دو شیعه می شود، اهل بیت می فرمایند شیعه ما کسی است که اهل نماز باشد، مواظب نمازش باشد، گناه نکند، اما وقتی مقایسه می شود بین کسی که ولایت اهل بیت را قبول ندارد با کسی که ولایت اهل بیت را قبول دارد، اهل بیت به دفاع کسی میان که ولایت آنها را پذیرفته اعتقاد دارند که بعد از پیامبر اکرم(ص) امیر مومنان امام است جانشین بلافاصل بعد از رسول خداست، پس اگر خانواده احادیث را نگاه کنیم احادیثی که در این زمینه هست را کنار هم ببینیم متوجه می شویم که اهل بیت علیهم السلام همیشه اصل را امامت قرار داده اند و فرع را نماز قرار دادند.
اهتمام امیرالمومنین علیه السلام به کیفیت و کمیت نماز چگونه بوده است؟
یکی از جلوه های ویژه در زندگی مولا امیر مومنان، اهتمام خود امام به نماز بود از زمانی که پیامبر اکرم (ص) مبعوث به رسالت شد، اولین کسی بود که همراه پیغمبر اکرم داخل مسجدالحرام نماز می خواند که آقا رسول خدا در خطبه غدیر خم به همین مطلب اشاره کردند؛ مردم بدانید امیر مومنان اولین نمازگزاری است که همراه من نماز گزارد، این درباره اولویت دانستن نماز در زندگی امیر مومنان.
وقتی هم به سیره تربیتی آقا نگاه می کنیم می بینیم امیر مومنان از همان خردسالی برای نماز فرزندانش اهمیت قائل است ، در روایت می خوانیم در خانه امیر مومنان اتاقی بود که نه زیاد بزرگ بود نه زیاد کوچک بود هنگام نماز امیر مومنان علیه السلام بچه خردسال خودش را می آورد داخل مصلای خودش قرار می داد، نمی گفت بچه است متوجه نمی شود یا نمی فهمد نماز را، اینجا امیرمومنان به ما یک درس تربیتی می دهد که ذکر، نماز روی نوزاد انسان هم تاثیر گذار است، چرا که سرشت انسان ها بر اساس فطرت پاک توحیدی می باشد پس به ابتدای اسلام می رویم نماز امیر مومنان را می بینیم، داخل منزل آقا می آییم نماز امیر مومنان را می بینیم، به صحنه جنگ می رویم اهتمام و اهمیت امیر مومنان به نماز را می بینیم، ابن عباس می گوید در میدان جنگ بودیم موقع نماز شده بود، آقا امیر مومنان به آسمان نگاه می کرد، گفتم علی جان میدان جنگ به آسمان نگاه می کنی؟ حضرت فرمود نگاه می کنم که آیا ظهر شده و وقت نماز رسیده یا نه؟ ای ابن عباس همه ی دعوای ما با جماعت صفین سر نماز هست ما می گوییم نماز با ولایت آنها می گویند نماز بی ولایت.
به سیره عملی حضرت نگاه می کنیم می بینیم اهمیت به نماز اول وقت است هنگام اذان که می شد امیرمومنان زانوانش به لرزه در می آمد و رنگ رخساره حضرت زرد می شد، می گفتند علی جان چه شده است؟ آقا می فرمود وقت آن امانتی که خدا بر آسمان ها و کوه ها و زمین ها عرضه کرد همه ابا کردند از پذیرش آن، آیا من امیر مومنان امانت دار خوبی هستم برای این نماز آیا حضور قلب شایسته در این نماز دارم. لذا شما می بینید در سیره فردی هم امیرمومنان علیه السلام نگران نمازش است، پس شیعه واقعی مولا کسی است که عیار نمازش به عیار نماز مولایش امیرمومنان نزدیک باشد.
در زیارات معصومین علیهم السلام به اقامه نماز حضرات معصومین بسیار توجه شده است. ائمه علیهم السلام به چه شیوه هایی برای امر اقامه نماز در جامعه عمل می‌کردند؟
یکی از واژه هایی که در همه زیارت نامه های اهل بیت به چشم می خورد و زیاد هم ذکر شده است. جمله؛ “اشهد انک قد اقمت الصلاه” است یا در زیارت جامعه کبیره خطاب به دوازده امام می خوانیم فاقمتم الصلاه، شما اقامه کردید نماز را. در حالی که ما می بینیم در سیره عملی اهل بیت عصمت و طهارت این گونه نبوده است که اهل بیت اجازه داشته باشند. همیشه نماز جماعت بخوانند، مثلا شما وقتی به سیره امام سجاد نگاه می کنید می بینید حضرت سی و چهار سال داخل منزل خودش نماز خواندند، بدون اینکه اجازه بدهد به مسجد جدش رسول خدا بیایند و یک نماز جماعت خالی بخوانند، بدون اینکه بیایند احکام کنند، بدون اینکه تفسیر قرآن بگویند، بدون اینکه اعتقادات را بیان کنند. ولی باز امام سجاد اقامه کننده نماز است، این یک درس مهم دارد که اگر شما حضور پررنگ اجتماعی هم نمی توانی داشته باشی، می توانی با بیان خودت در قالب دعا اقامه کننده نماز باشید، امام سجاد در پنجاه و چهار دعای صحیفه سجادیه مردم را دارد سوق می دهد به سوی خدا مردم رو دارد نهی می کند از گناه و این معنی واقعی اقامه نماز است.
ترک و دوری نماز چه اثری در روابط انسان ها با ولایت دارد؟
از قدیم گفته اند دوست زمانی می تواند در ادعای دوستی خودش صادق باشد که خودش را شبیه به دوست خودش بکند و خواسته های دوست خودش رو انجام بدهد، اگر دوست من دوست دارد که من فلان لباس را بپوشم، اگر واقعا من او رو دوست داشته باشم همان لباسی را می پوشم که او دوست دارد، این اوج دوستی را نشان می دهد، اگر من مادرم رو دوست دارم باید ببینم مادرم از چه چیزهایی خشنود می شود، از چه کارهایی خوشحال می شود، همان کارها را انجام بدهم تا اثبات کنم مادرم را دوست دارم.
اما در مورد اهل بیت عصمت و طهارت اهل بیت (ع) چه چیزی را دوست داشتند؟ به سراغ احادیث اهل بیت می رویم، امام حسین در شب عاشورا فرمود ابوالفضلم برای چهار چیز شب عاشورا را مهلت بگیر “انی احب الصلاه و القرآن و الدعا والاستغفار” امام حسین عاشق نماز است، امام حسین عاشق نیایش با خداست، امام حسین عاشق دعا و ذکر و استغفار است. پس زمانی من می توانم بگویم امام حسین را دوست دارم که عملی انجام بدهم که امام حسین دوست دارد و آن اقامه نماز است.
اگر نماز را ترک کردم در واقع از محبت عملی با امام حسین فاصله گرفتم، ممکن است به لحاظ زبانی بگویم امام حسین را دوست دارم، کربلا هم بروم، زیارت حضرت بروم، اربعین پای پیاده بروم، ولی در عمل من نمی توانم اثبات کنم که محب واقعی امام حسین هستم. اگر کسی عملش شبیه باشد با حجت خدا امام زمان اون وقت می تواند اثبات کند که من امام زمان را دوست دارم، من امیر مومنان را دوست دارم، امیرمومنانی که خودش عاشق نماز است در حال نماز هم به شهادت می‌رسد، پس کسی را دوست دارد که او هم عاشق نمازش باشد.
